Documentaire: Ik rouw van jou
DOOR LISA GOUDSMIT
19/11/2020
Nellie Benner ken je misschien als presentator van Spuiten & Slikken of als actrice. Vijf jaar geleden verloor ze haar moeder, ze was toen 28. Over de kunst van het rouwen maakte ze de documentaire Ik rouw van jou: 22 november gaat deze online in première. Ze vertelt me telefonisch: 'Rouw is liefde die nergens heen kan. Als je als jong kind een ouder verliest, is dat heel ingrijpend omdat je zorg mist. Wanneer je al een gezin hebt als je vader of moeder sterft, ben je zelf aan het zorgen. Maar op mijn leeftijd val je tussen wal en schip. Toen mijn moeder stierf, vond ik geen boeken of films waarin ik mezelf herkende. Vandaar dat ik nu deze film heb gemaakt: om jongvolwassenen troost te bieden en om het gesprek over de dood open te breken.'
Volgens Nellie is het namelijk wel zo dat rouwen momenteel meer 'leeft', maar is de dood alsnog een heel beladen thema. Waarom? Ze sprak voor haar film met een rouwspecialist die vertelde dat heengaan vroeger meer om ons heen was: 'Toen woonden we met meerdere generaties in huis, inmiddels leven onze ouderen vaak in verpleeghuizen en overlijden daar. De dood is daarom letterlijk een ver van je bed show; tot je er zelf direct mee te maken krijgt.' Tegelijkertijd delen we meer dan ooit op sociale media - en dus ook de moeilijkere kant van het leven. Instagram doorbrak volgens de filmmaker taboes over bijvoorbeeld verschillende lichamen met de body positivity movement en doet dat nu langzaamaan met de dood. 'Iedereen kan nu zijn of haar proces desgewenst delen en zo zien we: we rouwen allemaal anders.'
Ik rouw van jou gaat daarom ook over wat je doet met de energie die bij verdriet komt kijken. De film is als 'een aai over je bol en een schop onder je hol', want er kunnen ook mooie dingen ontstaan uit rouwen. 'Ik sprak bijvoorbeeld een meisje dat een voetbalteam startte na de dood van een ouder en een jongen die door het schrijven van de begrafenisspeech ontdekte dat hij filmmaker wil worden,' vertelt Nellie. 'Ik ben zelf na mijn moeders overlijden bij BNN gaan werken: ik was niet meer zo bang te falen want het ergste dat kon gebeuren, was al gebeurd. Mijn moeder had me al zoveel meegegeven, en met haar dood gaf ze me nog een mooie laatste levensles – al had ik die natuurlijk liever niet gehad.'
Reactie plaatsen
Reacties